یکی از بهترین درمان‌های غیرتهاجمی برای ناراحتی‌ها و مسائل روحی و روانی، نوشتار درمانی است. ممکن است برای شما نیز اتفاق افتاده باشد که احساس عصبانیت، غم، خوشحالی و یا هیجان‌زدگی را تجربه کرده باشید و به صورت ناخودآگاه به سمت قلم بروید. بنویسید و سپس مشاهده کنید که در هر نقطۀ احساسی که قبل از نوشتن در آن بودید، به جایگاه حسی بهتری منتقل شدید.
گویی جان و درون شما از اینکه تا این حد به رسمیت شناخته شده که به افتخارش مقاله‌ای به رشته تحریر درآمده، احساس خرسندی و عزت نفس می‌کنید. اینکه عواطف خود را روی کاغذ بیاوریم و انبوهی از در هم پیچیدگی‌های روحی و روانی و فکری را به هر نحوی که برای‌تان راحت و جذاب است بنویسید، به قدری اثر شگفت‌انگیزی بر سلامت روان شما دارد، که نام این عمل در سطح حرفه‌ای و به شکل هدفمند را نوشتار درمانی می گذراند. یعنی درمانی بر اساس نوشتن.
نتایج علمی اثر عجیب نوشتار درمانی
ممکن است تا به حال این کار را انجام نداده باشید و یا اساسا به صورت بدبینانه کلیه مسائل را به سادگی نپذیرید. پس بهتر است که با هم ابتدا چند نتیجه از آزمایش های مرتبط با نوشتار درمانی را بررسی کنیم.
محققان با بررسی ضربان قلب خلافکاران و جنایتکاران، قبل و بعد از نوشتن اعترافات، به این نتیجه رسیدند که آنها بعد از درج آنچه که رخ داده و نوشتن محتویات درون ذهن‌شان، ضربات قلب پایین‌تری داشتند. همین موضوع باعث شد تحقیقات بیشتری در خصوص امکان رسیدن به احساس بهتر پس از نوشتن صورت بپذیرد.
در یک پژوهش دانشگاهی نشان داده شد که مراجعه دانشجویان به مراکز بهداشتی بعد از 6 هفته نوشتن احساسات و دیدگاه آنها نسبت به عوامل استرس زا، کاهش پیدا کرده است.
در یک پژوهش علمی دیگر از برخی بیماران مبتلا به آرتروز و آسم خواسته شد تا درباره پرتنش‌ترین اتفاقی که در زندگی آنها افتاده است طی 3 روز متوالی به مدت 20 دقیقه به نوشتن بپردازند. شگفت آور است اگر بدانید که پس از 4 ماه نیمی از گروه علائم قابل بهبودی درخور توجهی داشتند.
در همان تحقیق وقتی از عده ای دیگر خواستند تا صرفا درباره برنامه روزانه خودبنویسند، علائم بهبود خاصی دیده نشد.
یک تحقیق دیگر اینبار از نمونه خون برخی افراد که به نوشتن برخی مسائل که از دیگران پنهان‌شان کرده بودند پرداختند، نشان داد که 6 هفته بعد از شروع به نوشتن، سیستم ایمنی این افراد و گلبول‌های سفید خون‌شان که وظیفه‌اش مقابله با باکتری‌ها و ویروس‌ها است پاسخ بهتری می دهد.
علاوه بر این تحقیقات جودیث پیزارو در سال 2004 نشان دهنده این واقعیت بود که بعد از گذشت 30 الی 45 روز از پایان دوره نوشتار درمانی، اثرات بهبود قابل توجهی در جسم و روح شرکت کنندگان در دوره بروز پیدا کرد.
6 روش نوشتار درمانی
انتخاب از میان انواع روش‌های نوشتاردرمانی با توجه به اینکه شما چطور به این نوع درمان واکنش نشان دهید، بر اساس نظر روانشناس مشخص می‌شود. البته اینکه علاقه شخصی شما به نوشتن در چه حیطه ای باشد نیز حائز اهمیت است. شما قرار است بنویسید تا به آرامش برسید، روح و جسم شاداب تری داشته باشید، هرچه در درون‌تان بلوا به پا کرده را یک به یک روی کاغذ بریزید، به کسی یا کسانی بد و بیراه بگویید و وقتی که نوشتید و خالی شدید، ببینید که می‌توانید با روش‌های آرام نیز با قضایا کنار بیایید؛ حتی در پس نوشتن‌ها نیز خواهید دید که راه حل هایی برای حل مشکلات در ذهنتان شکل می‌گیرد.
به طور مختصر نوشتن با هدف نوشتار درمانی می‌تواند به اشکال مختلف باشد. رایج‌ترین روش، نوشتن به شکل متکلم و صحبت کردن از خود و شرایط خود بدون در نظر گرفتن یک مخاطب خاص است. البته ممکن است عده ای با این حالت راحت نباشند و نتوانند بدون تکیه به کسی یا چیزی در ذهن، درباره احساسات فردی صحبت کنند. در نتیجه می توان به یکی از حالات نوشتن را به دلخواه آغاز کرد و لذت برد.
بیشتر بخوانید: دوره نوشتار درمانی
1. نوشتن برای یک شخص خاص
در روش نوشتن برای یک شخص خاص شما می توانید افکار و احساسات خود را خطاب به فرد خاصی بنویسید. اصلا نگران نباشید، قرار نیست حتما نوشته را به دست آن فرد برسانید. پس هرچه که در دل و ذهنتان است به او بگویید.
شما می‌توانید برای یکی از شخصیت‌های ذیل به نگارش بپردازید:
- خدا
- خودتان در گذشته یا آینده
- فرزندان یا همسر کنونی یا آینده
- عشق از دست رفته
- پدر و یا مادر
- دوست
- دالایی لاما
- عادل فردوسی پور
- پائولوکوئیلو
علاوه بر این، ممکن است شخصی که نوشتن را خطاب به او آغاز می‌کنید هر فرد دیگری دور و نزدیک، زنده یا مرده، انسان یا شی باشد. هر چیزی یا کسی که شما بهتر می توانید احساساتتان را برایش بیان کنید، بهترین مخاطب نوشته‌های درمان‌بخش شما به شمار می‌رود.
2. نوشتن به سبک شاخه‌ای و کوتاه
روش نوشتن به سبک شاخه ای برای افرادی مناسب است که از نوشتن فراری هستند و علاقه ای به ردیف کردن جملات کنار هم ندارند. این قبیل افراد کم حوصله می توانند از روش شاخه های درخت استفاده کنند. یعنی فکر یا افکار اصلی را که سب آزردگی خاطر، بهم ریختگی فکری و هر حس بدی که درون آنها است، به عنوان تنه یک درخت در نظر بگیرند و سپس سایر افکار ریز و درشت و دغدغه ها را (نه لزوما طوری که برای فردی جز خودشان مفهوم داشته باشد)، در حد چند کلمه به شکل شاخه‌های درخت اضافه کنند. هر فکر و احساسی ریز و درشت، باید نوشته شود.
به طور مثال می‌توانند افکار ذیل را در نوشتن به سبک شاخه ای قید نمایند:
- گوشیم خرابه
- پول ندارم
- عصبانی ام
- زنم بداخلاقه
- دلم تنگه
- می خوام برم
- نباید اینجوری می‌شد
3. نوشتن در قالب وبلاگ نویسی و خاطرات
نوشتن خاطرات و بیان احساسات در طول روز و حین وقوع اتفاقات مختلف زندگی، می تواند یکی از بهترین عادت‌ها باشد. به ویژه زمانی که شما احساسات خود را با کسانی به اشتراک می گذارید که شما را نمی شناسند اما می‌دانید که منتظر نوشته های شما هستند. این کار می تواند برای شما لذت بخش باشد و کمک‌تان کند که ببینید زندگی تان از زاویه دیدی خارج از ذهن شما، می تواند دوست داشتنی‌تر و جذاب‌تر باشد؛ آنقدر که افرادی بخواهند درباره آن بخوانند.
4. نوشتن در قالب یک قصه
در موقعیت هایی ممکن است که نخواهید به طور مستقیم صحبت کنید و مشکلات شخصی خود را عریان به روی کاغذ بیاورید. در واقع این کار ممکن است برخی آدم ها را ناراحت یا معذب کند. این قبیل افراد می‌توانند حس و حال فردی، دغدغه‌ها، دلخوری ها و دلتنگی های خود را در قالب قصه هایی کوتاه یا بلند و شخصیت ها و وقایع نیمی خیالی و نیمی واقعی روی کاغذ بیاورند.
5. ثبت تجربۀ خاص و نوشتن یک کتاب
بسیاری از جذاب ترین کتاب های دنیا قصه واقعی گذر یک انسان از دل سختی ها و مسائل مختلف روحی، روانی و ارتباطی بوده اند که او از سر گذرانده شده اند. آخر این قصه می تواند باز باشد و یا در حالتی از تعالی و رضایت به پایان برسد. نوشتن رویدادهای پیش آمده در یک مسیر هرچند سخت، همیشه می تواند آرام بخش و روشنگر باشد. زیرا شما روی کاغذ بهتر درک می‌کنید که کجا بوده‌اید، چه کرده‌اید، در حال انجام چه هستید و به کجا می‌روید.
6. نوشتن اهداف و رویاها
یکی از بهترین و اثربخش ترین روش های نوشتن برای دستیابی به آرامش، حس خوب و خوش بینی نسبت به مسائل، نوشتن اهداف و آرزوها با جزییات و بدون فکر کردن به چگونگی است. یک لیست صرفا شامل اهداف و رویاهای لذتبخشی که در دل دارید. حقیقت آن است که بسیاری از رنج های درونی افراد ناشی از این است که خودشان به وضوح نمی‌دانند که از زندگی چه می‌خواهند. نوشتن کمک می کند تا به روشنی ببینند و درک کنند که واقعا چه می خواهند و در نتیجه حس خوب، انگیزه و برنامه هایی در پی این روشن‌گری رقم می خورند که همه به منزله درمان آلام هستند.
بیشتر بخوانید: راه‌های شروع زندگی جدید یا شروع دوباره
در پایان بهتر است بدانید که عده‌ای تحمل برون‌ریزی هیجانات و احساسات منفی که ممکن است با نوشتن اتفاق بیفتد را بدون کمک درمانگر ندارند و بهتر است که در صورت شدید بودن دردهای روحی و روانی، این نوع درمان اثربخش و دوست داشتنی را زیر نظر متخصص نوشتار درمانی بگذارنید تا بهترین روش را انتخاب کنید و البته بهترین نتیجه را نیز بگیرید.
برای آنکه یک درمانگر بتواند به روش نوشتار درمانی به مراجعین کمک کند، نیاز است که در دوره های نوشتار درمانی شرکت نماید. دوره نوشتار درمانی به درمانگر این امکان را می دهد تا با در نظر گرفتن تمامی شرایط و حالات مراجع و آگاهی کامل از اثر هر نوع تمرین، بهترین نوع نوشتار درمانی را برای فرد در نظر بگیرد و یاری‌اش کند تا به کمک نوشتن، به آرامش و درمان نزدیک شود.
پیشنهاد مطالعه:
